EĞİRDİR YÖRESİNDE M9 ÜZERİNE AŞILI BAZI ELMA
ÇEŞİTLERİNİN VERİM, KALİTE VE BİTKİSEL GELİŞİMİ
Dr. Abdullah KANKAYA Selma ÖZYİĞİT
ÖZET
Bu çalışma 1993-1997
yılları arasında M9 anacı üzerine aşılı Golden Delicious, Starking Delicious,
Idared ve İmparatore çeşitleri Eğirdir Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü
arazisinde dekara 207 fidan dikilerek ; yine M9 anacı üzerine aşılı Golden Delicious
ve Starking Delicious çeşitleri ile yetiştirici bahçesinde dekara 308 fidan 3 sıralı
yatak sistemine göre dikilerek yürütülmüştür.
Denemede her yıl ağaç verimleri
tartılmıştır. Ayrıca son iki yıl meyve ağırlığı, en ve boy ölçümleri
yapılmıştır. Denemenin sonunda ağaç başına kümülatif verimler alınarak 1cm2
gövde kesit alanına, 1 m2 taç alanına ve 1 m3 taç hacmine
düşen kümülatif verim ile dekara düşen verim bakımından Idared en iyi sonuçları
veren çeşit olarak belirlenmiştir. Idared çeşidini sırasıyla Golden Delicious,
İmparatore ve Starking Delicious çeşitleri izlemiştir.
ANAHTAR KELİMELER
Elma, M9, Çeşit, Verim,
Dikim Sıklığı
ABSTRACT
Between 1993-1997 this study
was conducted at Eğirdir Horticultural Research Institute. Golden Delicious, Starking
Delicious, Idared and Imparatoria apple varieties on M9 which planted 207 trees/da in a
three-row bed. Between 1994-1997 Golden Delicious and Starking Delicious were planted and
conducted in a grower orchard also in a three-row bed 308 trees/da.
In this study the tree yield data were collected
every year. Fruit weight and fruit size were measured in the last two year. At the end of
these researches cumulative yield per decar and per 1 cm2 trunk cross-sectional
area, per 1 m2 tree cross-sectional area and per 1 m3 tree volume
were registered. As a result Idared was found to be best followed by Golden Delicious,
İmparatore and Starking Delicious respectively
KEY WORDS
Apple, M9, Variety, Product, High Density.
GİRİŞ
Türkiye'de elma
yetiştiriciliği hemen hemen her bölgede yapılmaktadır. Üretim miktarı 1996 yılı
verilerine göre 2.200.000 ton, meyve veren ağaç sayısı 32.135.000, meyve vermeyen
ağaç sayısı ise 6.085.000 dir (1).
Türkiye'de 1970 li yıllara kadar elma
yetiştiriciliği yabani elma tohumlarından elde edilen anaçlara kuvvetli gelişen
çeşitlerin aşılanması ile yapılmaktaydı. Bu şekilde elde edilen ağaçlar kuvvetli
gelişmekte, 5,5-6 m'ye kadar boylanmakta ve verime yatmaları 6-7 yıl almaktaydı. Tam
verime ise 12-15 yaştan itibaren geçmekteydi. Dikim mesafeleri oldukça seyrek olup,
budama, hasat, ilaçlama ve seyreltme gibi kültürel işlemler zor ve pahalı
olmaktaydı. 1970'li yıllarda standart gelişen çeşitlerin yerini "spur"
olarak adlandırılan ve yarı bodur gelişen çeşitler almaya başlamıştır. Bu sayede
3 yıldan itibaren verim almak mümkün hale gelmiştir. Ağaçlarda % 30'a varan bir
bodurlaşma sağlanmıştır (2,3,4).
Modern meyvecilik; dikimin ilk yıllarında meyve
veren, sık dikilebilen, küçük boy yapabilen M27, M9, M26, M7, M106 gibi anaçların
kullanılmasıyla, dikimin ilk yıllarından itibaren artan bir şekilde, kaliteli ve bol
meyve veren, budama, hasat, ilaçlama, seyreltme gibi kültürel işlemlerin yerden
kolayca yapılabilmesine imkan vermekte, dolayısıyla maliyetlerin düşmesine neden
olmaktadır. Ayrıca değişen koşullara ve pazar isteklerine daha kolay uyum sağlamaya
imkan hazırlamaktadır (4,5,6).
Çok bodur gelişen elma anaçlarından M9
dünyada en çok kullanılan ve ticari olarak önemi olan bir anaçtır. M9 anacı tohum
anacının % 25-35'i kadar boy yapabilen, sık dikim imkanı sağlayan, erkenci bir anaç
olup, stoolbedle kolay çoğalabilmekte ancak odun çelikleriyle zor köklenmektedir.
Toprağa tutunması iyi olmadığı için mutlaka herek veya telli sistemlerle bahçe
tesis edilmelidir. Phytophtora'ya dayanıklı, ateş yanıklığı (Erwinia amlyvora) ve
pamuklu bite (Eriosoma lanigerum) hassastır. Ayrıca kökleri düşük kış
sıcaklıklarına hassastır. (5,7,8,9,10,11).
East Malling Araştırma İstasyonunda M9, M26,
M2, M7, MM106 ve MM111 üzerine aşılı Cox Orange Pipin, Branleys Seedling ve Fortune
çeşitleriyle bir çok yerde yapılan 15 yıllık bir çalışma sonunda M9 ve MM106
anaçları çok üstün bulunmuş ve M9 anacıyla yoğun bahçelerin kurulması tavsiye
edilmiştir (12).
A.B.D'de M9 üzerine aşılı Starking Delicious
ve Golden Delicious çeşitleriyle yapılan bir sık dikim denemesinde 3 ayrı dikim
aralığı (1.22, 1.83, 2.44) 8 yıl süreyle denenmiş ve dikim aralığı
sıklaştıkça yıllık ortalama verim ve ekonomik etkinin arttığı saptanmıştır (13).
Yine A.B.D' de M9, M2, M7, M4, M5, M26, MM111, MM106 ve çöğür anaçları üzerine
aşılı Starking Delicious, Golden Delicious, Jonathan ve Rome Beauty çeşitleriyle
yapılan ve 15 yıl süren bir çalışmada bodurlaştırıcı anaçlar çöğüre göre
verim açısından daha başarılı bulunmuştur (14).
Batı Avrupa ülkelerinde elma bahçelerinin
çoğu M9 anacı üzerine aşılı çeşitlerle kurulmuştur. Araştırma çalışmaları
da bu anaç üzerine yapılmıştır. Bu çalışmalarda, birim alana düşen verimin
dikim aralıklarının azalmasına bağlı olarak arttığı, ağaçların dikimin ilk
yıllarında verime yattığı 4-5 yaşında ekonomik açıdan tam verime geçtiği ve 1
kg meyve maliyetinin daha az olduğu belirlenmiştir (15,16,17).
Türkiye' de 1983-1993 yılları arasında Yalova
Atatürk Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü ' nde yapılan bir çalışmada M9 ve
Çöğür anaçları üzerine aşılı Golden Delicious ve Starking Delicious
çeşitleriyle 1.5x3.5, 2x3.5, 2.5x3.5 m dikim aralıkları ile kurulan bahçede M9
üzerine aşılı Starking Delicious çeşidinde 30403kg/da 30555.9 kg/da ve 20702.2 kg/da
ürün elde edilmiş; Golden Delicious çeşidinde, sırasıyla 20369.8 kg/da,
20047.5kg/da, 15582 kg/da verim alınmıştır.ayrıca dekara dikilen ağaç sayısı
dikim aralıklarına göre sırasıyla 190, 143, 114 olarak belirtilmiştir (6).
Granny Smith elma çeşidinin farklı anaçlar
üzerindeki verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesine ait bir araştırmada M9 anacı
üzerine üzerine aşılı Granny Smith elma çeşidi kombinasyonunun en iyi olduğunu,
bunu sırasıyla MM106 ve MM111 anaçları üzerinde Granny Smıth elma çeşidi
izlemiştir (18).
Bazı elma anaç-çeşit kombinasyonlarının
Erzincan şartlarında adaptasyonu üzerine yapılan bir araştırmada M9 anacının
Erzincan şartlarına adapte olmadığı, MM106 anacı üzerine tüm çeşitlerin daha
verimli olduğu saptanmıştır (19).
Bazı klon ve tohum anaçlara aşılı önemli 3
elma çeşidinin meyve verim ve kalitesi üzerine yapılan bir araştırmada her 3
çeşitte de uygun anacın MM106 anacı olduğunu tespit edilmiştir (20).
Bodur anaçlar (M9, P22) ve yarı bodur anaçlar
(M26, P60, M7 ve MM106) üzerine Gloster, Idared, Elstar veya Szampion çeşitlerini
değişik mesafelerde (830-5700 ağaç/ha) 1989-1991 yıllarında dikilerek yapılan bir
araştırmada, dikimin ikinci yılından itibaren ürün alınmıştır. Dallı fidanlar
dalsız fidanlardan daha fazla ürün vermiştir. Dikimin ilk 4 yılında dikim
sıklığının artışı ile hektara ürün artmış, 5. Yıldan itibaren dikim
sıklığının artışı ile ürün azalmış, daha küçük meyve oluşmuş, zayıf
renklenme ve peryodisite temayülü ortaya çıkmıştır (21).
Bodur anaçlar üzerine aşılı 2 elma çeşidi,
4 terbiye sisteminde denenmiş ve en kuvvetli anacın P1, en etkili anacın M9 olduğunu
saptanmıştır. Ayrıca Vertical axis ve Y-trellis terbiye sisteminin Selender Spidle
veya Central Leader sisteminden daha büyük ürün etkisine sahip olduğu tespit
edilmiştir (22).
Farklı 23 elma anacı üzerine aşılı
Smoothee, Golden Delicious, Granny Smith ve Redchief Delicious çeşitleriyle yapılan bir
çalışmada tavsiye edilen anaç olarak M9, P22, V3, P2, V1, B9, O3, MAC39, V7 ve V2' yi
tespit edilmiştir (5).
Bodur anaçlardan M9 ve M27, yarı bodur
anaçlardan MM 111, Merton 793, Northern Spy ve tohum anacı üzerine iki elma çeşidi
değişik mesafelerde dikilmiş, M9 üzerine en yüksek ürünü en sık dikimde elde
edilmiştir. Yapılan başka bir denemede anaçlar benzer sonuçları vermiş, fakat M9
anacı üzerindeki çeşitlerin daha erken ürün vermeye başladığını tespit
edilmiştir (23).
Bu çalışma ile M9 anacı üzerine aşılı
çeşitlerin 3 sıralı yatak sisteminde farklı iki bahçede iki dikim sıklığında
verim gelişme ilişkileri incelenmiştir.
MATERYAL VE METOD
Bu araştırma Eğirdir Bahçe
Kültürleri Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü ve yetiştirici bahçesinde
yürütülmüştür. Yapılan çalışmada, 1993 yılında Enstitü Bahçesinde M9 anacı
üzerine aşılı Golden Delicious, Starking Delicious, Idared ve İmparatore çeşitleri;
yetiştirici bahçesinde ise 1994 yılında M9 anacı üzerine aşılı Starking Delicious
ve Golden Delicious çeşitleri dikilmiştir.
Deneme Enstitü bahçesinde 2m X 2m X 2m sıra
üzeri ve sıra arası mesafe de 3 sıralı yatak sisteminde yataklar arasında 4 m mesafe
olacak şekilde dekara 207 ağaç dikilmiştir. Yetiştirici bahçesinde ise 2m X 2m
karenin ortasında bir bitki olacak şekilde 3 sıralı yatak sisteminde, yataklar
arasında 3 m mesafe olacak şekilde dekara 308 fidan dikilmiştir.
Deneme deseni tesadüf blokları olup, 5
tekerrürlü, tekerrürde 15 ağaç olacak şekilde düzenlenmiştir. Her iki bahçede de
damla sulama sistemi kullanılmıştır.
Deneme süresince her yıl ağaçlardan alınan
meyve tartılmıştır. Meyve iriliğinin saptanmasında son iki yıl 25 meyveden ortalama
meyve iriliği saptanmıştır.
Denemenin son yılında taç genişliği ve taç
yüksekliği ölçülmüş, taç alanları (m2) ve taç hacimleri (m3)
hesaplanmıştır. Denemenin son yılında ağaçların gövde çevreleri aşı
noktasının 5 cm üzerinden ve ilk dalın hemen altından ölçülerek ortalamaları
alınmıştır. Bu ortalamayla gövde kesit alanları hesaplanmıştır. 1cm2 gövde kesit
alanına, 1 m2 taç alnına ve 1m3 taç hacmine düşen kümülatif verimler hesaplanmış
ve parametreler yönünden varyans analizi yapılarak çeşitler arasındaki farka
bakılmıştır.
BULGULAR VE TARTIŞMA
M9 ancı üzerine aşılı Golden Delicious,
Starking Delicious, Idared ve İmparatore çeşitlerinin yıllara göre dekara verim,
verim ve verim gelişme ilişkileri ile gelişmeye ait ölçüler Çizelge 1,2,3,4' te
verilmiştir.
Çizelge 1' den de görüldüğü üzere
Enstitü bahçesinde kurulan denemede dekara 4 yıllık kümülatif verimler
incelendiğinde Idared çeşidi 9799 kg ile ilk sırada yer alırken, onu 7623 kg ile
Golden Delicious çeşidi izlemiştir. En düşük değerleri ise Starking Delicious ve
Imparatoria çeşitleri vermiştir. Yetiştirici bahçesinde ise kümülatif verim
bakımından Golden Delicious 6797,5 kg ile birinci sırada yer alırken onu 3538 kg ile
Starking Delicious çeşidi izlemiştir.
1 cm2 gövde kesit alanına düşen
kümülatif verimler incelendiğinde ise, yetiştirici bahçesinde 1 cm2 gövde
kesit alanına düşen kümülatif verimin 1,67 kg/cm2 ile Golden Delicious
çeşidinde en yüksek olduğu, Starking Delicious çeşidinde ise 0,79 kg/cm2
ile onun yarısı kadar olduğu saptanmıştır. Enstitü bahçesinde, 1 cm2
gövde kesit alanına düşen kümülatif verim bakımından 2,80 kg/cm2 ile
Idared çeşidi en verimli bulunmuş ve onu 2,38 kg/cm2 ile istatistiki olarak
farksız olmasına rağmen İmparatore çeşidi izlemiştir. Starking Delicious ve Golden
Delicious çeşitleri ise sırasıyla 2,02 kg/cm2 ve 1,70 kg/cm2
değerlerini vermişlerdir.
Çizelge 1. M9 anacı üzerine aşılı bazı
elma çeşitlerinin gelişme ve verim
Durumları.
Uygulama
Yeri |
Çeşit |
Gelişme
(1997 Yılı) |
Verim |
Gövde
Çevresi (cm) |
Gövde
Kesit Alanı (cm2) |
1997
Yılı Verimi (kg/ağaç) |
1994-1997
Yılı Kümülatif
Verim
(kg/ağaç) |
1994-1997
Yılı Kümülatif
Verim
(kg/da) |
1cm2
Gövde Kesit Alanına Düşen Kümülatif Verim (kg/cm2) |
Yetitirici Bahçesi |
Golden Delicious |
12.92 |
13.19 |
10.09 |
22.07 |
6 797.5 |
1.67 a |
Starking Delicious |
13.47 |
14.38 |
7.73 |
11.49 |
3 538 |
0.79 b |
Eğirdir Bahçe Kült.
Arş. Ens. Arazisi |
Golden Delicious |
15.14 |
18.23 |
14.82 |
36.83 |
7 623 |
2.02 b |
Starking Delicious |
14.50 |
16.74 |
11.21 |
28.50 |
5 899 |
1.70 b |
Idared |
14.58 |
16.92 |
23.23 |
47.34 |
9 799 |
2.80 a |
İmparatore |
12.33 |
12.09 |
12.80 |
28.80 |
5 961 |
2.38 ab |
Her iki bahçede de gelişme
ilişkileri incelendiğinde 1 m2 taç alanına düşen kümülatif verim
bakımından yetiştirici bahçesinde ilk sırayı Golden Delicious 11,998 kg/m2
ile almış bunu 3,792 kg/m2 ile Starking Delicious çeşidi takip etmiştir.
Burada Starking Delicious çeşidinin taç alanına düşen kümülatif veriminin G.
Delicious' un 1/3'i kadar olduğu görülmektedir. Enstitü bahçesinde ise 1 m2
taç alanına düşen kümülatif verim sırasıyla Idared çeşidinde 19,92 kg/m2,
G. Delicious çeşidinde 14,80 kg/m2, İmparatore çeşidinde 13,16 kg/m2
ve S. Delicious çeşidinde ise 8,15 kg/m2 olmuştur.
Gelişme-verim ilişkisini ortaya koyan 1m3
taç hacmine düşen kümülatif verimler Çizelge 3' te verilmiştir. Yetiştirici
bahçesinde G. Delicious 10,71 kg/m3, S. Delicious ise 3.30 kg/m3
ürün vermişlerdir. Enstitü bahçesinde ise Idared çeşidi 15,37 kg/m3,
İmparatore çeşidi 14,19 kg/m3, G. Delicious çeşidi 10,74 kg/m3
S.Delicious çeşidi ise 6,50 kg/m3 ürün vermişlerdir. Çeşitler arasında
istatistiki açıdan fark bulunmuştur.
Çizelge 2. M9 anacı üzerine aşılı bazı
elma çeşitlerinde taç genişliği, taç
yayılma alanı ve 1 m2 taç alanına
düşen kümülatif verim.
Uygulama
Yeri |
Çeşit |
Taç Genişliği
(m) |
Taç
Yayılma
Alanı
(m2) |
1994-1997 Yılı Kümülatif
Verim
(kg/ağaç) |
1 m2 Taç Alanına Düşen Kümülatif Verim
(kg/m2) |
Yetitirici Bahçesi |
Golden Delicious |
1.56 |
1.910 |
22.07 |
11.998 a |
Starking Delicious |
1.99 |
3.108 |
11.49 |
3.792 b |
Eğirdir Bahçe Kült.
Arş. Ens. Arazisi |
Golden Delicious |
1.78 |
2.487 |
36.83 |
14.80 b |
Starking Delicious |
2.11 |
3.495 |
28.50 |
8.15 c |
Idared |
1.74 |
2.376 |
47.34 |
19.92 a |
İmparatore |
1.67 |
2.189 |
28.80 |
13.16 b |
Çizelge 3. M9 anacı üzerine
aşılı bazı elma çeşitlerinde taç genişliği, taç
yüksekliği ve 1 m3 taç hacmine
düşen kümülatif verim.
Uygulama
Yeri |
Çeşit |
Taç Genişliği
(m) |
Taç Yüksekliği
(m) |
Taç
Hacmi
(m3) |
1994-1997 Yılı Kümülatif
Verim
(kg/ağaç) |
1 m3 Taç Hacmine Düşen Kümülatif Verim
(kg/m3) |
Yetitirici Bahçesi |
Golden Delicious |
1.56 |
1.59 |
2.06 |
22.07 |
10.71 a |
Starking Delicious |
1.99 |
1.68 |
3.48 |
11.49 |
3.30 b |
Eğirdir Bah Kült.
Arş. Ens. Arazisi |
Golden Delicious |
1.78 |
1.92 |
3.43 |
36.83 |
10.74 b |
Starking Delicious |
2.11 |
1.88 |
4.38 |
28.50 |
6.50 c |
Idared |
1.74 |
1.84 |
3.08 |
47.34 |
15.37 a |
İmparatore |
1.67 |
1.39 |
2.03 |
28.80 |
14.19 ab |
Tesadüfen alınan 25 meyvenin
ortalama meyve irilikleri Çizelge 4'te gösterilmiştir. Yetiştirici bahçesinde S.
Delicious çeşidi 220 gr. ortalama meyve ağılığı ve 79,88 mm ortalama meyve eni ile
ilk sırada yer almıştır. G. Delicious çeşidi ise 196 gr. meyve ağırlığı ve
78,02 mm meyve eni ile 2. sırada yer almıştır. Enstitü bahçesinde meyve
ağırlığı bakımından S. Delicious çeşidi 210 gr. ile ilk sırada yer alırken
Idared çeşidi 176 gr ile en son sırada yer almıştır. Dikimin ilk yıllarında meyve
iriliği ve rengi iyi olmasına karşılık ilerki yıllarda renk ve irilikte düşme
görülebilmektedir.
Çizelge 4. Ortalama meyve irilik ve
ağırlıkları
Uygulama
Yeri |
Çeşit |
Ortalama
Meyve Eni
(mm) |
Ortalama
Meyve Boyu
(mm) |
Ortalama
Meyve Ağırlığı
(gr) |
Yetitirici Bahçesi |
Golden Delicious |
78.02 |
73.44 |
196 |
Starking Delicious |
79.88 |
78.40 |
220 |
Eğirdir Bah Kült.
Arş. Ens. Arazisi |
Golden Delicious |
74.40 |
74.46 |
185.6 |
Starking Delicious |
78.04 |
78.54 |
210 |
Idared |
77.38 |
70.92 |
176 |
İmparatore |
78.26 |
74.52 |
192 |
SONUÇ VE DEĞERLENDİRME
Sonuç olarak M9 üzerine
aşılı çeşitlerle bölgemizde bahçe tesisleri yeni olmasına karşılık, çok
hızlı bir şekilde artmaktadır. M9 üzerine aşılı çeşitlerle bahçe tesis
edildiğinde dikimin ikinci yılından itibaren kaliteli ve bol meyve alınmaktadır. 3
sıralı sistemde dikim sıklığı arttıkça dekara meyve verimi artmaktadır. Ancak
sıra arası mesafeler mevcut aletlere göre ayarlanarak 3- 3,5 m, sıra üzeri
mesafelerinde 1-1,2 m olarak alınıp tek sıralı dikilmesi kültürel işlemlerin daha
kolay yapılmasını sağlayacaktır.
KAYNAKLAR
1. Anonymus, 1996. Tarımsal
Yapı ve Üretim. Başbakanlık DİE Yayınları,
Ankara
2. Öz, F., 1974. Yarı Bodur Elma
Çeşitlerinin Özellikleri ve Yetiştiriciliği.
Bahçe Dergisi, 7(3-4):15-22. Yalova.
3. Öz, F.; G. Çelebioğlu, 1974. Marmara
Bölgesi İçin Ümitvar Elma Çeşitleri.
Bahçe Dergisi, 7(3-4): 1-4. Yalova.
4. Kaşka, N., 1997. Türkiyede Elma
Yetiştiriciliğinin Önemi, Sorunları ve
Çözüm Yolları. Yumuşak Çekirdekliler
Sempozyumu. Atatürk Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü. Yalova. 1-13 s.
5. Barrit, H.B., 1992.
Intesive Orchard Management. Good Fruit Grower,
Yakima, Washington, USA
6. Öz, F.; M. Burak; M. Büyükyılmaz; S.
Özçelik; M.E. Ergun, 1993. Elma
Sık Dikim Denemesi. Sonuç Raporu. Yalova.
7. Tukey, H.B., 1964. Dwarfed Fruit Trees.
The Macmillan Com. NY. USA.
562p.
8. Hutchinson, A., 1974. Rootstock for
fruit trees. Horticultural Research
Institute of Ontario. Bull. No: 334. Toronto.
9. Teskey, B.J. and J.S. Shomaker, 1978.
Tree Fruit Production 3 rd. Edition.
Av. Publishing Co.Inc. Westport Connecticut, USA 409 p.
10. Hartman, H.T.; D.E. Kester; F.T. Davies,
1990. Plant Propagation.
Principles and Pratices. 5 th. Edition.Printice
Hall, Inc. Englewood Cliff, New Jersey, USA.
11. Büyükyılmaz, M. ve F.
Öz, 1994. Yaprağını Döken Meyve Türlerinde
Kullanulan Anaçlar. Atatürk Bahçe Kültürleri
Araştırma Enstitüsü, Yayın No: 70. Yalova.
12. Parry, M.S. andN.Baird,
1971. Apple Rootstock Annual Report for 1971.
East Malling Res. Sta. Maidstone. Kent. UK. 35 p.
13. Westwood, M.N.; A.N. Roberts; N.D.
Bjornstad, 1976. Influence of
In-Row Spacing of "Golden Delicious"
and Starking Delicious" Apple on M9 Rootstock in Hedgrowers. J. Amer. Soc. Hort. Sci.
101(3):309-311.
14. Arcbold, D.D.; G.R. Brown; P.L. Cornelius,
1987. Rootstocks and In-row
Spacing Effects on Growth and Yield of Spur Type
"Delicious" and "Golden Delicious " Apple. 5.Amer. Soc. Hort.Sci. 112
(2): 219-222
15. Wertheim, S.J., 1970. The Training of
the Selender Spindle of four Apple
Varieties. Bull no: 10 Proefstation voor de
fruite elt, Wilhelmina drop, The Nederlands, 158 p.
16. Wertheim, S.J., 1981. High-Density
Planting: Developmant and Current
Achievents in the Nederlands, Belgium and West
Germany. Acta Horticulturae 114: 318-327.
17. Wertheim, S.J., 1986. Comparison Of
Single-Row And Multirow Planting
Systems With Apple, With Regard to Productivity
Fruit Size and Colour and Light Conditions. Acta Horticulturae 160: 243-258
18. Burak, M.;
M.Büyükyılmaz; F.Öz, 1997. Granny Smith Elma Çeşidinin
Farklı Anaçlar Üzerindeki Verim ve Kalite
Özelliklerinin Belirlenmesi. Yumuşak Çekirdekliler Sempozyumu. Atatürk Bahçe
Kültürleri Araştırma Enstitüsü. Yalova. 61-69 s.
19. Pamir, M. ve M.H. Öz,
1997. Bazı Elma Anaç-Çeşit Kombinasyonlarının
Erzincan Şartlarına Adaptasyonu Üzerine
Araştırmalar. Yumuşak Çekirdekliler Sempozyumu. Atatürk Bahçe Kültürleri
Araştırma Enstitüsü. Yalova. 69-76 s.
20. Kaşka, N.; A.Küden; Ö. Sırış; H.
Gülen, 1997. Elma Çeşit Denemeleri.
Yumuşak Çekirdekliler Sempozyumu. Atatürk
Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü. Yalova. 13-21 s.
21. Mika, A.; A. Karawiec,
1995. Results Of Dense And High Density
Planting Of Dwarf And Semi-Dwarf Apple Trees.
Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 96-100. Skierniewice, Poland.
22. Robinson, T.L., 1995. A Comparisonof
orchard systems with "Empire" and
"Jonagold" on various rootstock in New
York. Depertmant of Horticultural Sciences, New York State Agricultural Experiment
Station, Cornell University, Geneva NY 14456, USA.
23. Castro, H.R. and R.O. Rodriguez, 1992.
Study Of The Performance Of
Apple Rootstock For Medium And High Density
Orchard İn Rio Negro And Neuquen. Estacion Experimental Agropecuaria Alto valle,
Instıtuto Nacional de TecnologiaAgropecuaria, General Roca, Rio Negro, Argentina.
|