Home ] Up ] Türkçe ] English ]

Yayın 3

Up ] Yayın 1 ] Yayın 2 ] [ Yayın 3 ] Yayın 4 ]

 

EĞİRDİR YÖRESİNDE M9 ÜZERİNE AŞILI BAZI ELMA ÇEŞİTLERİNİN VERİM, KALİTE VE BİTKİSEL GELİŞİMİ

Dr. Abdullah KANKAYA   Selma ÖZYİĞİT

ÖZET

Bu çalışma 1993-1997 yılları arasında M9 anacı üzerine aşılı Golden Delicious, Starking Delicious, Idared ve İmparatore çeşitleri Eğirdir Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü arazisinde dekara 207 fidan dikilerek ; yine M9 anacı üzerine aşılı Golden Delicious ve Starking Delicious çeşitleri ile yetiştirici bahçesinde dekara 308 fidan 3 sıralı yatak sistemine göre dikilerek yürütülmüştür.

Denemede her yıl ağaç verimleri tartılmıştır. Ayrıca son iki yıl meyve ağırlığı, en ve boy ölçümleri yapılmıştır. Denemenin sonunda ağaç başına kümülatif verimler alınarak 1cm2 gövde kesit alanına, 1 m2 taç alanına ve 1 m3 taç hacmine düşen kümülatif verim ile dekara düşen verim bakımından Idared en iyi sonuçları veren çeşit olarak belirlenmiştir. Idared çeşidini sırasıyla Golden Delicious, İmparatore ve Starking Delicious çeşitleri izlemiştir.

ANAHTAR KELİMELER

Elma, M9, Çeşit, Verim, Dikim Sıklığı

ABSTRACT

Between 1993-1997 this study was conducted at Eğirdir Horticultural Research Institute. Golden Delicious, Starking Delicious, Idared and Imparatoria apple varieties on M9 which planted 207 trees/da in a three-row bed. Between 1994-1997 Golden Delicious and Starking Delicious were planted and conducted in a grower orchard also in a three-row bed 308 trees/da.

In this study the tree yield data were collected every year. Fruit weight and fruit size were measured in the last two year. At the end of these researches cumulative yield per decar and per 1 cm2 trunk cross-sectional area, per 1 m2 tree cross-sectional area and per 1 m3 tree volume were registered. As a result Idared was found to be best followed by Golden Delicious, İmparatore and Starking Delicious respectively

KEY WORDS

Apple, M9, Variety, Product, High Density.

GİRİŞ

Türkiye'de elma yetiştiriciliği hemen hemen her bölgede yapılmaktadır. Üretim miktarı 1996 yılı verilerine göre 2.200.000 ton, meyve veren ağaç sayısı 32.135.000, meyve vermeyen ağaç sayısı ise 6.085.000 dir (1).

Türkiye'de 1970 li yıllara kadar elma yetiştiriciliği yabani elma tohumlarından elde edilen anaçlara kuvvetli gelişen çeşitlerin aşılanması ile yapılmaktaydı. Bu şekilde elde edilen ağaçlar kuvvetli gelişmekte, 5,5-6 m'ye kadar boylanmakta ve verime yatmaları 6-7 yıl almaktaydı. Tam verime ise 12-15 yaştan itibaren geçmekteydi. Dikim mesafeleri oldukça seyrek olup, budama, hasat, ilaçlama ve seyreltme gibi kültürel işlemler zor ve pahalı olmaktaydı. 1970'li yıllarda standart gelişen çeşitlerin yerini "spur" olarak adlandırılan ve yarı bodur gelişen çeşitler almaya başlamıştır. Bu sayede 3 yıldan itibaren verim almak mümkün hale gelmiştir. Ağaçlarda % 30'a varan bir bodurlaşma sağlanmıştır (2,3,4).

Modern meyvecilik; dikimin ilk yıllarında meyve veren, sık dikilebilen, küçük boy yapabilen M27, M9, M26, M7, M106 gibi anaçların kullanılmasıyla, dikimin ilk yıllarından itibaren artan bir şekilde, kaliteli ve bol meyve veren, budama, hasat, ilaçlama, seyreltme gibi kültürel işlemlerin yerden kolayca yapılabilmesine imkan vermekte, dolayısıyla maliyetlerin düşmesine neden olmaktadır. Ayrıca değişen koşullara ve pazar isteklerine daha kolay uyum sağlamaya imkan hazırlamaktadır (4,5,6).

Çok bodur gelişen elma anaçlarından M9 dünyada en çok kullanılan ve ticari olarak önemi olan bir anaçtır. M9 anacı tohum anacının % 25-35'i kadar boy yapabilen, sık dikim imkanı sağlayan, erkenci bir anaç olup, stoolbedle kolay çoğalabilmekte ancak odun çelikleriyle zor köklenmektedir. Toprağa tutunması iyi olmadığı için mutlaka herek veya telli sistemlerle bahçe tesis edilmelidir. Phytophtora'ya dayanıklı, ateş yanıklığı (Erwinia amlyvora) ve pamuklu bite (Eriosoma lanigerum) hassastır. Ayrıca kökleri düşük kış sıcaklıklarına hassastır. (5,7,8,9,10,11).

East Malling Araştırma İstasyonunda M9, M26, M2, M7, MM106 ve MM111 üzerine aşılı Cox Orange Pipin, Branleys Seedling ve Fortune çeşitleriyle bir çok yerde yapılan 15 yıllık bir çalışma sonunda M9 ve MM106 anaçları çok üstün bulunmuş ve M9 anacıyla yoğun bahçelerin kurulması tavsiye edilmiştir (12).

A.B.D'de M9 üzerine aşılı Starking Delicious ve Golden Delicious çeşitleriyle yapılan bir sık dikim denemesinde 3 ayrı dikim aralığı (1.22, 1.83, 2.44) 8 yıl süreyle denenmiş ve dikim aralığı sıklaştıkça yıllık ortalama verim ve ekonomik etkinin arttığı saptanmıştır (13). Yine A.B.D' de M9, M2, M7, M4, M5, M26, MM111, MM106 ve çöğür anaçları üzerine aşılı Starking Delicious, Golden Delicious, Jonathan ve Rome Beauty çeşitleriyle yapılan ve 15 yıl süren bir çalışmada bodurlaştırıcı anaçlar çöğüre göre verim açısından daha başarılı bulunmuştur (14).

Batı Avrupa ülkelerinde elma bahçelerinin çoğu M9 anacı üzerine aşılı çeşitlerle kurulmuştur. Araştırma çalışmaları da bu anaç üzerine yapılmıştır. Bu çalışmalarda, birim alana düşen verimin dikim aralıklarının azalmasına bağlı olarak arttığı, ağaçların dikimin ilk yıllarında verime yattığı 4-5 yaşında ekonomik açıdan tam verime geçtiği ve 1 kg meyve maliyetinin daha az olduğu belirlenmiştir (15,16,17).

Türkiye' de 1983-1993 yılları arasında Yalova Atatürk Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü ' nde yapılan bir çalışmada M9 ve Çöğür anaçları üzerine aşılı Golden Delicious ve Starking Delicious çeşitleriyle 1.5x3.5, 2x3.5, 2.5x3.5 m dikim aralıkları ile kurulan bahçede M9 üzerine aşılı Starking Delicious çeşidinde 30403kg/da 30555.9 kg/da ve 20702.2 kg/da ürün elde edilmiş; Golden Delicious çeşidinde, sırasıyla 20369.8 kg/da, 20047.5kg/da, 15582 kg/da verim alınmıştır.ayrıca dekara dikilen ağaç sayısı dikim aralıklarına göre sırasıyla 190, 143, 114 olarak belirtilmiştir (6).

Granny Smith elma çeşidinin farklı anaçlar üzerindeki verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesine ait bir araştırmada M9 anacı üzerine üzerine aşılı Granny Smith elma çeşidi kombinasyonunun en iyi olduğunu, bunu sırasıyla MM106 ve MM111 anaçları üzerinde Granny Smıth elma çeşidi izlemiştir (18).

Bazı elma anaç-çeşit kombinasyonlarının Erzincan şartlarında adaptasyonu üzerine yapılan bir araştırmada M9 anacının Erzincan şartlarına adapte olmadığı, MM106 anacı üzerine tüm çeşitlerin daha verimli olduğu saptanmıştır (19).

Bazı klon ve tohum anaçlara aşılı önemli 3 elma çeşidinin meyve verim ve kalitesi üzerine yapılan bir araştırmada her 3 çeşitte de uygun anacın MM106 anacı olduğunu tespit edilmiştir (20).

Bodur anaçlar (M9, P22) ve yarı bodur anaçlar (M26, P60, M7 ve MM106) üzerine Gloster, Idared, Elstar veya Szampion çeşitlerini değişik mesafelerde (830-5700 ağaç/ha) 1989-1991 yıllarında dikilerek yapılan bir araştırmada, dikimin ikinci yılından itibaren ürün alınmıştır. Dallı fidanlar dalsız fidanlardan daha fazla ürün vermiştir. Dikimin ilk 4 yılında dikim sıklığının artışı ile hektara ürün artmış, 5. Yıldan itibaren dikim sıklığının artışı ile ürün azalmış, daha küçük meyve oluşmuş, zayıf renklenme ve peryodisite temayülü ortaya çıkmıştır (21).

Bodur anaçlar üzerine aşılı 2 elma çeşidi, 4 terbiye sisteminde denenmiş ve en kuvvetli anacın P1, en etkili anacın M9 olduğunu saptanmıştır. Ayrıca Vertical axis ve Y-trellis terbiye sisteminin Selender Spidle veya Central Leader sisteminden daha büyük ürün etkisine sahip olduğu tespit edilmiştir (22).

Farklı 23 elma anacı üzerine aşılı Smoothee, Golden Delicious, Granny Smith ve Redchief Delicious çeşitleriyle yapılan bir çalışmada tavsiye edilen anaç olarak M9, P22, V3, P2, V1, B9, O3, MAC39, V7 ve V2' yi tespit edilmiştir (5).

Bodur anaçlardan M9 ve M27, yarı bodur anaçlardan MM 111, Merton 793, Northern Spy ve tohum anacı üzerine iki elma çeşidi değişik mesafelerde dikilmiş, M9 üzerine en yüksek ürünü en sık dikimde elde edilmiştir. Yapılan başka bir denemede anaçlar benzer sonuçları vermiş, fakat M9 anacı üzerindeki çeşitlerin daha erken ürün vermeye başladığını tespit edilmiştir (23).

Bu çalışma ile M9 anacı üzerine aşılı çeşitlerin 3 sıralı yatak sisteminde farklı iki bahçede iki dikim sıklığında verim gelişme ilişkileri incelenmiştir.

MATERYAL VE METOD

Bu araştırma Eğirdir Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü ve yetiştirici bahçesinde yürütülmüştür. Yapılan çalışmada, 1993 yılında Enstitü Bahçesinde M9 anacı üzerine aşılı Golden Delicious, Starking Delicious, Idared ve İmparatore çeşitleri; yetiştirici bahçesinde ise 1994 yılında M9 anacı üzerine aşılı Starking Delicious ve Golden Delicious çeşitleri dikilmiştir.

Deneme Enstitü bahçesinde 2m X 2m X 2m sıra üzeri ve sıra arası mesafe de 3 sıralı yatak sisteminde yataklar arasında 4 m mesafe olacak şekilde dekara 207 ağaç dikilmiştir. Yetiştirici bahçesinde ise 2m X 2m karenin ortasında bir bitki olacak şekilde 3 sıralı yatak sisteminde, yataklar arasında 3 m mesafe olacak şekilde dekara 308 fidan dikilmiştir.

Deneme deseni tesadüf blokları olup, 5 tekerrürlü, tekerrürde 15 ağaç olacak şekilde düzenlenmiştir. Her iki bahçede de damla sulama sistemi kullanılmıştır.

Deneme süresince her yıl ağaçlardan alınan meyve tartılmıştır. Meyve iriliğinin saptanmasında son iki yıl 25 meyveden ortalama meyve iriliği saptanmıştır.

Denemenin son yılında taç genişliği ve taç yüksekliği ölçülmüş, taç alanları (m2) ve taç hacimleri (m3) hesaplanmıştır. Denemenin son yılında ağaçların gövde çevreleri aşı noktasının 5 cm üzerinden ve ilk dalın hemen altından ölçülerek ortalamaları alınmıştır. Bu ortalamayla gövde kesit alanları hesaplanmıştır. 1cm2 gövde kesit alanına, 1 m2 taç alnına ve 1m3 taç hacmine düşen kümülatif verimler hesaplanmış ve parametreler yönünden varyans analizi yapılarak çeşitler arasındaki farka bakılmıştır.

BULGULAR VE TARTIŞMA

M9 ancı üzerine aşılı Golden Delicious, Starking Delicious, Idared ve İmparatore çeşitlerinin yıllara göre dekara verim, verim ve verim gelişme ilişkileri ile gelişmeye ait ölçüler Çizelge 1,2,3,4' te verilmiştir.

Çizelge 1' den de görüldüğü üzere Enstitü bahçesinde kurulan denemede dekara 4 yıllık kümülatif verimler incelendiğinde Idared çeşidi 9799 kg ile ilk sırada yer alırken, onu 7623 kg ile Golden Delicious çeşidi izlemiştir. En düşük değerleri ise Starking Delicious ve Imparatoria çeşitleri vermiştir. Yetiştirici bahçesinde ise kümülatif verim bakımından Golden Delicious 6797,5 kg ile birinci sırada yer alırken onu 3538 kg ile Starking Delicious çeşidi izlemiştir.

1 cm2 gövde kesit alanına düşen kümülatif verimler incelendiğinde ise, yetiştirici bahçesinde 1 cm2 gövde kesit alanına düşen kümülatif verimin 1,67 kg/cm2 ile Golden Delicious çeşidinde en yüksek olduğu, Starking Delicious çeşidinde ise 0,79 kg/cm2 ile onun yarısı kadar olduğu saptanmıştır. Enstitü bahçesinde, 1 cm2 gövde kesit alanına düşen kümülatif verim bakımından 2,80 kg/cm2 ile Idared çeşidi en verimli bulunmuş ve onu 2,38 kg/cm2 ile istatistiki olarak farksız olmasına rağmen İmparatore çeşidi izlemiştir. Starking Delicious ve Golden Delicious çeşitleri ise sırasıyla 2,02 kg/cm2 ve 1,70 kg/cm2 değerlerini vermişlerdir.

Çizelge 1. M9 anacı üzerine aşılı bazı elma çeşitlerinin gelişme ve verim

Durumları.

Uygulama

Yeri

Çeşit

Gelişme

(1997 Yılı)

Verim

Gövde Çevresi (cm)

Gövde Kesit Alanı (cm2)

1997 Yılı Verimi (kg/ağaç)

1994-1997

Yılı Kümülatif

Verim

(kg/ağaç)

1994-1997

Yılı Kümülatif

Verim

(kg/da)

1cm2 Gövde Kesit Alanına Düşen Kümülatif Verim (kg/cm2)

Yetitirici Bahçesi

Golden Delicious

12.92

13.19

10.09

22.07

6 797.5

1.67 a

Starking Delicious

13.47

14.38

7.73

11.49

3 538

0.79 b

Eğirdir Bahçe Kült.

Arş. Ens. Arazisi

Golden Delicious

15.14

18.23

14.82

36.83

7 623

2.02 b

Starking Delicious

14.50

16.74

11.21

28.50

5 899

1.70 b

Idared

14.58

16.92

23.23

47.34

9 799

2.80 a

İmparatore

12.33

12.09

12.80

28.80

5 961

2.38 ab

Her iki bahçede de gelişme ilişkileri incelendiğinde 1 m2 taç alanına düşen kümülatif verim bakımından yetiştirici bahçesinde ilk sırayı Golden Delicious 11,998 kg/m2 ile almış bunu 3,792 kg/m2 ile Starking Delicious çeşidi takip etmiştir. Burada Starking Delicious çeşidinin taç alanına düşen kümülatif veriminin G. Delicious' un 1/3'i kadar olduğu görülmektedir. Enstitü bahçesinde ise 1 m2 taç alanına düşen kümülatif verim sırasıyla Idared çeşidinde 19,92 kg/m2, G. Delicious çeşidinde 14,80 kg/m2, İmparatore çeşidinde 13,16 kg/m2 ve S. Delicious çeşidinde ise 8,15 kg/m2 olmuştur.

Gelişme-verim ilişkisini ortaya koyan 1m3 taç hacmine düşen kümülatif verimler Çizelge 3' te verilmiştir. Yetiştirici bahçesinde G. Delicious 10,71 kg/m3, S. Delicious ise 3.30 kg/m3 ürün vermişlerdir. Enstitü bahçesinde ise Idared çeşidi 15,37 kg/m3, İmparatore çeşidi 14,19 kg/m3, G. Delicious çeşidi 10,74 kg/m3 S.Delicious çeşidi ise 6,50 kg/m3 ürün vermişlerdir. Çeşitler arasında istatistiki açıdan fark bulunmuştur.

Çizelge 2. M9 anacı üzerine aşılı bazı elma çeşitlerinde taç genişliği, taç

yayılma alanı ve 1 m2 taç alanına düşen kümülatif verim.

Uygulama

Yeri

Çeşit

Taç Genişliği

(m)

Taç

Yayılma

Alanı

(m2)

1994-1997 Yılı Kümülatif

Verim

(kg/ağaç)

1 m2 Taç Alanına Düşen Kümülatif Verim

(kg/m2)

Yetitirici Bahçesi

Golden Delicious

1.56

1.910

22.07

11.998 a

Starking Delicious

1.99

3.108

11.49

3.792 b

Eğirdir Bahçe Kült.

Arş. Ens. Arazisi

Golden Delicious

1.78

2.487

36.83

14.80 b

Starking Delicious

2.11

3.495

28.50

8.15 c

Idared

1.74

2.376

47.34

19.92 a

İmparatore

1.67

2.189

28.80

13.16 b

Çizelge 3. M9 anacı üzerine aşılı bazı elma çeşitlerinde taç genişliği, taç

yüksekliği ve 1 m3 taç hacmine düşen kümülatif verim.

Uygulama

Yeri

Çeşit

Taç Genişliği

(m)

Taç Yüksekliği

(m)

Taç

Hacmi

(m3)

1994-1997 Yılı Kümülatif

Verim

(kg/ağaç)

1 m3 Taç Hacmine Düşen Kümülatif Verim

(kg/m3)

Yetitirici Bahçesi

Golden Delicious

1.56

1.59

2.06

22.07

10.71 a

Starking Delicious

1.99

1.68

3.48

11.49

3.30 b

Eğirdir Bah Kült.

Arş. Ens. Arazisi

Golden Delicious

1.78

1.92

3.43

36.83

10.74 b

Starking Delicious

2.11

1.88

4.38

28.50

6.50 c

Idared

1.74

1.84

3.08

47.34

15.37 a

İmparatore

1.67

1.39

2.03

28.80

14.19 ab

Tesadüfen alınan 25 meyvenin ortalama meyve irilikleri Çizelge 4'te gösterilmiştir. Yetiştirici bahçesinde S. Delicious çeşidi 220 gr. ortalama meyve ağılığı ve 79,88 mm ortalama meyve eni ile ilk sırada yer almıştır. G. Delicious çeşidi ise 196 gr. meyve ağırlığı ve 78,02 mm meyve eni ile 2. sırada yer almıştır. Enstitü bahçesinde meyve ağırlığı bakımından S. Delicious çeşidi 210 gr. ile ilk sırada yer alırken Idared çeşidi 176 gr ile en son sırada yer almıştır. Dikimin ilk yıllarında meyve iriliği ve rengi iyi olmasına karşılık ilerki yıllarda renk ve irilikte düşme görülebilmektedir.

Çizelge 4. Ortalama meyve irilik ve ağırlıkları

Uygulama

Yeri

Çeşit

Ortalama

Meyve Eni

(mm)

Ortalama

Meyve Boyu

(mm)

Ortalama

Meyve Ağırlığı

(gr)

Yetitirici Bahçesi

Golden Delicious

78.02

73.44

196

Starking Delicious

79.88

78.40

220

Eğirdir Bah Kült.

Arş. Ens. Arazisi

Golden Delicious

74.40

74.46

185.6

Starking Delicious

78.04

78.54

210

Idared

77.38

70.92

176

İmparatore

78.26

74.52

192

SONUÇ VE DEĞERLENDİRME

Sonuç olarak M9 üzerine aşılı çeşitlerle bölgemizde bahçe tesisleri yeni olmasına karşılık, çok hızlı bir şekilde artmaktadır. M9 üzerine aşılı çeşitlerle bahçe tesis edildiğinde dikimin ikinci yılından itibaren kaliteli ve bol meyve alınmaktadır. 3 sıralı sistemde dikim sıklığı arttıkça dekara meyve verimi artmaktadır. Ancak sıra arası mesafeler mevcut aletlere göre ayarlanarak 3- 3,5 m, sıra üzeri mesafelerinde 1-1,2 m olarak alınıp tek sıralı dikilmesi kültürel işlemlerin daha kolay yapılmasını sağlayacaktır.

KAYNAKLAR

1. Anonymus, 1996. Tarımsal Yapı ve Üretim. Başbakanlık DİE Yayınları,

                    Ankara

2. Öz, F., 1974. Yarı Bodur Elma Çeşitlerinin Özellikleri ve Yetiştiriciliği.

                    Bahçe Dergisi, 7(3-4):15-22. Yalova.

3. Öz, F.; G. Çelebioğlu, 1974. Marmara Bölgesi İçin Ümitvar Elma Çeşitleri.

                    Bahçe Dergisi, 7(3-4): 1-4. Yalova.

4. Kaşka, N., 1997. Türkiyede Elma Yetiştiriciliğinin Önemi, Sorunları ve

Çözüm Yolları. Yumuşak Çekirdekliler Sempozyumu. Atatürk Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü. Yalova. 1-13 s.

5. Barrit, H.B., 1992. Intesive Orchard Management. Good Fruit Grower,

                    Yakima, Washington, USA

6. Öz, F.; M. Burak; M. Büyükyılmaz; S. Özçelik; M.E. Ergun, 1993. Elma

                    Sık Dikim Denemesi. Sonuç Raporu. Yalova.

7. Tukey, H.B., 1964. Dwarfed Fruit Trees. The Macmillan Com. NY. USA.

                    562p.

8. Hutchinson, A., 1974. Rootstock for fruit trees. Horticultural Research

                    Institute of Ontario. Bull. No: 334. Toronto.

9. Teskey, B.J. and J.S. Shomaker, 1978. Tree Fruit Production 3 rd. Edition.

                    Av. Publishing Co.Inc. Westport Connecticut, USA 409 p.

10. Hartman, H.T.; D.E. Kester; F.T. Davies, 1990. Plant Propagation.

Principles and Pratices. 5 th. Edition.Printice Hall, Inc. Englewood Cliff, New Jersey, USA.

11. Büyükyılmaz, M. ve F. Öz, 1994. Yaprağını Döken Meyve Türlerinde

Kullanulan Anaçlar. Atatürk Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü, Yayın No: 70. Yalova.

12. Parry, M.S. andN.Baird, 1971. Apple Rootstock Annual Report for 1971.

                    East Malling Res. Sta. Maidstone. Kent. UK. 35 p.

13. Westwood, M.N.; A.N. Roberts; N.D. Bjornstad, 1976. Influence of

In-Row Spacing of "Golden Delicious" and Starking Delicious" Apple on M9 Rootstock in Hedgrowers. J. Amer. Soc. Hort. Sci. 101(3):309-311.

14. Arcbold, D.D.; G.R. Brown; P.L. Cornelius, 1987. Rootstocks and In-row

Spacing Effects on Growth and Yield of Spur Type "Delicious" and "Golden Delicious " Apple. 5.Amer. Soc. Hort.Sci. 112 (2): 219-222

15. Wertheim, S.J., 1970. The Training of the Selender Spindle of four Apple

Varieties. Bull no: 10 Proefstation voor de fruite elt, Wilhelmina drop, The Nederlands, 158 p.

16. Wertheim, S.J., 1981. High-Density Planting: Developmant and Current

Achievents in the Nederlands, Belgium and West Germany. Acta Horticulturae 114: 318-327.

17. Wertheim, S.J., 1986. Comparison Of Single-Row And Multirow Planting

Systems With Apple, With Regard to Productivity Fruit Size and Colour and Light Conditions. Acta Horticulturae 160: 243-258

18. Burak, M.; M.Büyükyılmaz; F.Öz, 1997. Granny Smith Elma Çeşidinin

Farklı Anaçlar Üzerindeki Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Yumuşak Çekirdekliler Sempozyumu. Atatürk Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü. Yalova. 61-69 s.

19. Pamir, M. ve M.H. Öz, 1997. Bazı Elma Anaç-Çeşit Kombinasyonlarının

Erzincan Şartlarına Adaptasyonu Üzerine Araştırmalar. Yumuşak Çekirdekliler Sempozyumu. Atatürk Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü. Yalova. 69-76 s.

20. Kaşka, N.; A.Küden; Ö. Sırış; H. Gülen, 1997. Elma Çeşit Denemeleri.

Yumuşak Çekirdekliler Sempozyumu. Atatürk Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü. Yalova. 13-21 s.

21. Mika, A.; A. Karawiec, 1995. Results Of Dense And High Density

Planting Of Dwarf And Semi-Dwarf Apple Trees. Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 96-100. Skierniewice, Poland.

22. Robinson, T.L., 1995. A Comparisonof orchard systems with "Empire" and

"Jonagold" on various rootstock in New York. Depertmant of Horticultural Sciences, New York State Agricultural Experiment Station, Cornell University, Geneva NY 14456, USA.

23. Castro, H.R. and R.O. Rodriguez, 1992. Study Of The Performance Of

Apple Rootstock For Medium And High Density Orchard İn Rio Negro And Neuquen. Estacion Experimental Agropecuaria Alto valle, Instıtuto Nacional de TecnologiaAgropecuaria, General Roca, Rio Negro, Argentina.


Başa Dön

pembekose.gif (854 bytes)

pembekose1.gif (861 bytes)

Yayın 3
Up
bsari.jpg (4905 bytes)
pembekose3.gif (859 bytes)

pembekose2.gif (858 bytes)

 

pembekose.gif (854 bytes)

pembekose1.gif (861 bytes)

mail1.gif (17469 bytes) Adres    Eğirdir Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü   PK :2     32500  Eğirdir / Isparta

Telefon    90 246 313 24 20 - 21 (santral)**90 246 313 24 23 (müdür)**90 246 313 24 25 (faks)

İnternet    http://ebkae.cjb.net   veya http://ebkae.8m.com
Email    egirdir@anet.net.tr  

pembekose3.gif (859 bytes)

pembekose2.gif (858 bytes)